Omdat er op televisie gedreigd word met slecht weer en omdat de tenen van zweefvliegergids Peter jeuken, gaan we vandaag zo snel mogelijk rijden om het noodweer voor te blijven. O ja????
We hebben een heel goed ontbijt met echte boterhammen en fruit. We nemen het er maar even van, je weet nooit waar je morgen weer terechtkomt. 2 getoaste boterhammen met honing voor Peter, 3 gewoon met jam voor Jacqueline. Gauw nog wat bananen voor onderweg scoren voor ze op zijn. Koffie (nou ja, doorzichtig slootwater) en thee (goed) erbij. We zijn er weer klaar voor. En precies om 8 uur rijden we weg. Het is niet zo mooi als gisteren. Eerst wel wat bobbeltjes, maar het wordt steeds platter en rechter. Na anderhalf uur stoppen we 5 minuten (nou 10 dan) om water te drinken. We staan in de schaduw van een general dollar winkel. Dus een aantal naar binnen. Peter ging op zoek naar een ATM, maar die was er niet. We gaan snel weer verder. Rond elf uur is het tanken in Carthage, hier kun je ook pinnen in de winkel bij de benzinepomp. Joop en Nienke gaan kijken of er een eethuis is. En ze vinden een beste! Wow, daar waren we aan toe. Tussen de McDo, de Subway en de Burgerking zit een Stirlion. Geen idee wat het is, maar ze hebben er salade volgens zeggen. Direct naar binnen gerend. Peter neemt een sandwich chickenbreast met friet, ik neem stirlion met gepofte aardappel. Stirlion blijkt een soort biefstuk te zijn. Mooie malse stukjes met gepofte aardappel en rijst. Superlekker. En de saladebar is om van te watertanden. Niet alleen heerlijke salades , maar ook vers fruit. Samen als toetje lekkere verse aardbeien en watermeloen genomen. Tjonge wat een koningsmaal. Peter heeft mij helemaal tevreden op de foto gezet. Helaas zijn er nog maar een paar "Stirlions" over. Pech voor ons. Om kwart over twaalf weer verzamelen. Kleine briefing. Het slechte weer lijkt nog wat uit te blijven. Dus we gaan een oud mijnmuseum bekijken. Blijkt hartstikke leuk te zijn. De jongste vrijwillige bediende is volgens eigen zeggen 77 jaar, de mevrouw die er loopt is 87. Mooi toch. Hele leuke dingen gezien. Interessante foto's (een groepsfoto waar drie man 2 keer opstaan) en mooie jurken. En een T-ford uit 1919 die nog echt werkt. Hij wordt voor ons gestart. En verder gaat het weer. De weg is wel saai, maar het weer blijft helemaal goed. Rond 15:00 uur zijn we in Miami, Oklahoma. We gaan het hele dorp langs alle winkels waar we even aan wilden gaan. Niks hoor, direct naar de benzinepomp aan het andere eind van het dorp. Voor de laatste keer tanken vandaag. Dan op naar het motel. René neemt nog maar eens een keer het verkeerde hotel. Dat van ons staat aan de andere kant van de weg. Motoren stallen en vastzetten. Moe gebeld. Dat probeerde ik vanmorgen al, maar toen was ze niet thuis. En later bij het water drinken ook, maar toen gingen we al heel snel weet weg. Nu gaat het goed. We kletsen even gezellig bij. Dan een drankje en de koffers naar de kamer brengen. Peter probeert een tukje te doen, maar wordt wakker gehouden door een vlieg. Qua rijden een saaie dag, qua weer een prima dag (licht bewolkt met een windje) qua eten een beredag en verder gewoon oke. Het eten bij Best Western was erg slecht, maar we hadden niet zoveel honger dus het was nu even niet zo heel erg. De reisleiders kwamen even na achten en die konden onverricht ter zake weer terug. 20:00 gesloten en echt ook. De rekening kwam op tafel en opzouten. Koffie en thee ga je maar ergens anders halen. Oké, op naar de kamer dus. Service???? |